Destiny#3

                                                                                                                        

-Cześć.-powiedział Siarkus.

-ehh...No ..Hej.

Raf jak zawsze błądziła myślami gdzie indziej.Nie dostrzegła nawet , kto do niej mówi.

-Skąd jesteś?-zapytał przystojny chłopak.

-Z Arendelle.

-O to witam sąsiadkę :) Ale..czy my się wcześniej nie wiedzieliśmy?

-Raczej nie.-szorstko odpowiedziała Raf.,

-Acha... Może.Pokazać Ci pokój?

-Byłoby miło.Dzięki.

-Ok to chodź-powiedział ochoczo Siarkus i złapał anielice za rękę.Ona jednak szybko się wyrwała.

-y..Przepraszam.Jestem za szybki.-powiedział z wyrzutem.

-To ja przepraszam.Jestem zbyt nieśmiała..-głośniej odparła Raf i podniosła głowę.Natrafiła wzrokiem na jego twarz.Zdawało jej się,że skądś ją kojarzy.Brązowe oczy , Ciemne włosy..Tak,skądś go kojarzyła.

-To ..Gdzie są te pokoje ?-szybko obudziła się anielica.

-Chodź za mną.I spokojnie,nie będę już cię znienacka łapał za rękę.

Szli przez ciemne korytarze.Obok siebie.Byli tak blisko , że Raf bała się bać (xD) , ponieważ miała odruch przytulania.Szli coraz dalej , w coraz większą ciemność.Z każdym krokiem robiło się coraz zimniej. Raf zaczęła się trząść. Siarkus ,widząc że dziewczynie jest zimno zdjął bluzę i otulił ją mówiąc:

-Proszę . Bo jeszcze tu zamarzniesz.

-Dzięki.-odparła .

Po długiej drodze dotarli do korytarza , w którym znajdowały się ostatnie pokoje.

-To tutaj.-rzuciła Raf-Dzięki za pomoc,jesteś bardzo miły.

-Nie ma za co:) Jeśli będziesz jeszcze czegoś potrzebować , wołaj. Mój pokój ma numer 889.

-Dobrze :)

Raf otworzyła wielkie, drewniane drzwi.Przed nią rozpościerał się widok dość zaniedbanego pokoju.Na jednym z łóżek siedziała dziewczyna z dość ciemnymi włosami.Gdy zauważyła , że Raf wchodzi do pokoju zerwała się na równe nogii i zawoława :

-hej! Jestem Raher, a ty?

-Raf. Fajne masz imię :)

-Dzięki , ty też :) 

Od razu przypadły sobie do gustu:) Rozmawiały , jakby znały się od urodzenia.Tygodnie płynęły......

      To Be Continued